[et_pb_section fb_built=”1″ _builder_version=”4.4.1″][et_pb_row _builder_version=”4.4.1″][et_pb_column _builder_version=”4.4.1″ type=”4_4″][et_pb_text _builder_version=”4.4.1″ hover_enabled=”0″]Złamane żebro, pęknięte żebro oraz stłuczone żebra są najczęściej występującymi urazami klatki piersiowej. Same uszkodzenia żeber nie są zaliczane do urazów groźnych, wymagających długotrwałej hospitalizacji. Jednak mogą być uznawane za niebezpieczne i wymagać dokładnej diagnostyki ze względu na ryzyko związane z powikłaniami płucnymi. Im większa rozległość uszkodzeń tym większe ryzyko komplikacji pourazowych.
Stłuczenie żeber – uraz klatki piersiowej
Żebra stanowią barierę ochronną narządów wewnętrznych klatki piersiowej i częściowo jamy brzusznej. Ponadto tworzą rusztowanie dla mięśni tułowia. Klatka piersiowa utworzona jest przez 12 par żeber. Żebra przyczepione są do piersiowego odcinka kręgosłupa, następnie łukowato otaczają narządy wewnętrzne klatki, a finalnie łączą się ze sobą z przodu klatki piersiowej tworząc mostek. Żebra chronią bardzo ważne narządy, m.in. płuca, serce, przeponę, przełyk oraz liczne ważne naczynia krwionośne, a także niektóre narządy jamy brzusznej: żołądek, śledzionę, wątrobę, a od strony pleców częściowo nerki.
Stłuczenie żeber najczęściej jest spowodowane przez bezpośredni uraz. W wyniku uderzenia dochodzi do stłuczenia tkanek miękkich w obrębie klatki piersiowej, a także do naruszenia struktur okostnej żeber. Obrażenia powstałe w wyniku uderzenia w żebra w dużej mierze zależą od siły, jaka zadziała na klatkę piersiową.
Po urazie klatki piersiowej może dojść do:
stłuczenia żeber,
pęknięcia żeber,
złamania żeber.
Potłuczone żebra po walce, pobiciu, upadku
Do stłuczenia żeber dochodzi podczas urazu mechanicznego. Siła uderzania warunkuje powstałe obrażenia. Niewielkie uderzenie związane na przykład z kontaktem dwóch zawodników podczas walki, mocny cios, upadek na podłogę lub uderzenie z niewielką siłą w przeszkodę może skończyć się jedynie tym, że żebra są stłuczone. Jest to optymistyczna wersja, gdyż po kilku dniach ból żeber powinien ustępować, a po jakimś czasie obite żebra przestają wywoływać uciążliwe dolegliwości.
W przypadku zadziałania większej siły na okolice klatki piersiowej może doprowadzić do pęknięcia lub nawet złamania żebra. Tu w zależności od charakteru uderzenia, możemy mieć do czynienia ze złamaniem jednego, dwóch lub większej ilości żeber. Złamanie żebra może powstać w wyniku upadku po rzucie, po silnym kopnięciu, zderzeniu się z twardą przeszkodą podczas treningu, w wyniku pobicia lub uderzenia twardym przedmiotem w klatkę piersiową. Niekiedy do złamania żeber może dojść u osób, u których dojdzie do silnego, patologicznego skurczu mięśni. Powstaje wtedy duża ciasnota klatki piersiowej, wystarczy atak kaszlu lub kichnięcie, aby doszło do pęknięcia żebra lub lub złamania.
Ból żeber przy wdechu i dotyku – objawy stłuczonych żeber
Zarówno w przypadku poobijania żeber, jak i ich złamania, pojawi się ból w miejscu uderzenia. Następnego dnia może pojawić się siniak. Ból żeber przy oddychania, szczególe przy wdechu, może się nasilać. Jest to spowodowane rozprężaniem płuc, mięśni międzyżebrowych, a równocześnie rozprężaniem klatki piersiowej i żeber. W przypadku złamania u niektórych dochodzi do ograniczenia ruchomości klatki piersiowej lub patologicznej ruchomości żeber. Ograniczona ruchomość może prowadzić do nieprawidłowej wentylacji płuc, a co za tym idzie, do uczucia duszności. Złamane lub stłuczone żebro boli podczas dotyku w trakcie badania palpacyjnego lub samobadania. Ból żeber po prawej lub po lewej stronie może nasilać się również w nocy, w momencie przekręcania się na kontuzjowaną stronę, lub podczas ziewania. W przypadku poważnego złamania kilku żeber przez skórę mogą być wyczuwalne ostre lub nierówne krawędzie żeber.
Objawy stłuczenia żeber oraz ich złamania będą podobne. Zwłaszcza jeśli wzrokowo lub palpacyjnie nie wyczuwa się zmian strukturalnych żeber. Ważnym badaniem diagnostycznym pozwalającym stwierdzić, czy mamy do czynienia ze stłuczeniem czy pęknięciem żeber, jest badanie radiologiczne. Można wykorzystać RTG lub TK klatki piersiowej do postawienia rozpoznania. Czasami jednak trudno jest dojrzeć przerwanie ciągłości żebra dlatego badanie radiologiczne należy połączyć z badaniem palpacyjnym. Po kilku dniach można powtórzyć diagnostykę obrazową. Pozwoli to na potwierdzenie diagnozy
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
