Każdy mięsień składa się z trzech części: przyczepu mięśnia, ścięgna i brzuśca. Biceps ma dwa przyczepy. W swojej bliższej części przyczepia się do guzka nadpanewkowego i jest to ścięgno głowy długiej, drugie ścięgno przyczepia się do wyrostka kruczego łopatki i jest ścięgnem głowy krótkiej. Dalsza część bicepsa przyczepia się do guzka na kości promieniowej. Najczęściej dochodzi do zerwania głowy długiej bicepsa (zerwanie przyczepu proksymalnego głowy długiej bicepsa). Do zerwania bicepsa może dojść w dwóch przypadkach: w wyniku urazu podczas treningu  lub istniejących wcześniej patologii bicepsa.ZERWANIE BICEPSA W WYNIKU URAZUUrazy, które mogą powodować zerwanie bicepsa to np.: pociągnięcie, szarpnięcie, powieszenie się za rękę, upadek na podpartą rękę lub podnoszenie ciężarów. Szczególnie narażone na zerwanie bicepsa są osoby dużo ćwiczące na siłowni, przyjmujące sterydy anaboliczne, powodujące przyrost masy mięśniowej, ale wpływające niekorzystnie na ścięgno, oraz zawodnicy sportów walki.   ObjawyPrzy urazowym zerwaniu bicepsa pacjent odczuwa duży ból, na ogół występuje krwiak.   Diagnostykawywiad lekarski – w wywiadzie zawsze powinien być stwierdzony urazbadanie kliniczne przez lekarza ortopedę – ból na przedniej części głowy kości ramiennejrentgen (celem wykluczenia innych schorzeń)usgrezonans magnetyczny  LeczenieZerwanie bicepsa leczy się tylko operacyjne, na otwarto. Operacja polega na znalezieniu oderwanego przyczepu ścięgna i przyczepieniu go we właściwe miejsce.Orientacyjny czas zabiegu: 2h Typ znieczulenia: ogólne dotchawicze Pobyt w szpitalu: Pacjent przychodzi do szpitala w dniu zabiegu. Wszystkie badania oraz konsultacja anestezjologiczna wykonywane są wcześniej. Następnego dnia po operacji, jeśli nie ma żadnych powikłań, usuwany jest dren, pacjent dostaje instruktaż rehabilitacji i jest wypisywany do domu.