Test 100 walk kumite !

100 kumite

Prawdziwym sprawdzianem zdolności bojowych karateki jest test 100 walk kumite. Polega on na odbyciu jednego dnia stu 2-minutowych walk, bez przerw. Przeciwnicy powinni być tej samej klasy co zdający test (czyli najlepsi). Do testu mogą przystąpić karatecy posiadający co najmniej 4 stopień mistrzowski DAN.
Dogłębna wiedza Masutatsu Oyamy na temat sztuk walki sięgała znacznie dalej niż znajomość aspektów technicznych. Oyama był nienasyconym czytelnikiem i empirystą w zakresie wszystkich sztuk walki z którymi miał choćby najmniejszy kontakt. Odwiedzał każde dojo gdzie ćwiczono różne systemy, o których czytał. Doszedł z czasem do przekonania, że wszystkie sztuki walki mają pewną cechę wspólną, jest nią test siły i wytrzymałości, który tylko najwybitniejsi mogą zakończyć sukcesem. Rozpoczął więc poszukiwania takiego testu dla Karate Kyokushin.

Impuls do ustanowienia hyakushin-kumite (jap. stu walczących ludzi) dała mu znajomość i przyjaźń z wybitnym mistrzem judo Masahiko Kimurą. Masahiko Kimura stosował – podobnie jak Oyama – bardzo ekstremalne metody treningowe, które doprowadziły go do sukcesu w teście hyakushin-nage (jap. stu ludzi wykonujących rzuty) w judo.

Oyama nigdy nie wymagał od swoich uczniów czegoś, czego sam by nie był w stanie zrobić i dlatego jako pierwszy sam poddał się testowi „stu walczących ludzi”. Będąc w swej szczytowej formie fizycznej wybrał swoich najlepszych uczniów z czarnymi pasami i zażądał aby każdy z nich walczył z nim przez dwie minuty. Po tym jak cała grupa przeszła swoją kolejkę powtarzał walki, aż odbył ich pełną setkę. Taką rundę powtórzył przez dwa następne dni, odbywając w sumie trzysta pojedynków. Wielu uczniów stawało do pojedynku trzy lub cztery razy w ciągu tych trzech dni, część podjęła wyzwanie tylko raz ze względu na odniesione kontuzje, wielu zostało znokautowanych jednym ciosem. Oyama chciał powtórzyć test czwartego dnia, ale zabrakło chętnych przeciwników do walk. Zostało to ponoć udokumentowane przez niezależną komisję, jednak po jego śmierci pojawiły się spekulacje (głównie za sprawą książek Jona Bluminga) co do niezależności tej komisji, i niewłaściwego doboru przeciwników. Obecnie sprawa potrójnego testu 100 kumite Oyamy pozostaje nie do końca wyjaśniona, i budzi kontrowersje.
Warto tutaj zaznaczyć, iż w niedługim czasie po tym teście Masutatsu Oyama zakazał ataków nieosłoniętymi pięściami na głowę przeciwników, co znacznie utrudniło testy następnym zdającym.
Masutatsu Oyama nie uczynił tego testu obowiązkowym dla swoich uczniów, chciał aby podejmowali oni wyzwanie wierząc, że jest to element ich własnej doskonałości na drodze budo.
Pierwszym uczniem, który jako pierwszy przystąpił do testu (w 1964 roku) był Steve Arneil – w ciągu dwóch dni odbył w sumie sto walk (po 50 każdego dnia). Pięć miesięcy po nim drugim adeptem, który pomyślnie zaliczył test był Tadashi Nakamura – jeden z najwybitniejszych uczniów Oyamy, późniejszy założyciel i propagator Kyokushin w Ameryce Północnej. Kolejną udaną próbę podjął w 1966 roku Shigeru Oyama (nie spokrewniony z Masutatsu Oyama). Rok 1967 przyniósł dwie zakończone sukcesem próby, podjęli je Luke Hollander (z Holandii) i John Jarvis (z Nowej Zelandii). Luke Hollander posiada dzisiaj stopień 8 DAN i jako jeden z prekursorów Kyokushin w Europie jest obecnie honorowym prezydentem Europejskiej Organizacji Kyokushinkai.
Po udanym zaliczeniu testu przez J.Jarvisa, Masutatsu Oyama podjął decyzję o utrudnieniu jego formuły – dotychczas wszyscy adepci zaliczali ją podobnie jak S.Arneil walcząc po 50 walk przez dwa kolejne dni (w sumie oczywiście 100 walk). Wg nowej formuły test hyakushin-kumite miał obejmować odbycie 100 walk jednego dnia. Pierwszym, który w 1972 roku pozytywnie przeszedł test w nowej wersji był Howard Collins z Wielkiej Brytanii. Rok po Collinsie (w 1973) próba została pozytywnie zaliczona przez Japończyka, późniejszego wicemistrza świata – Miyuki Miura.
Zarówno w okresie od udanej próby Steve Arneila w 1964 roku jak i po wyczynie Miyukiego Miury z roku 1972 miało miejsce wiele nieudanych prób hyakushin-kumite. Wielu, często świetnych siłowo i technicznie adeptów Kyokushin nie sprostało wyzwaniu – co jeszcze dobitniej świadczy jak wybitnym trzeba być karateką aby zaliczyć test pozytywnie.
Po długim okresie nieudanych prób, złą passę przełamał w 1986 roku Akiyoshi Matsui – spadkobierca Masutatsu Oyamy i obecny przywódca światowego Kyokushin. Przykład Matsui dał pewnie swoisty impuls, bo wkrótce potem dwie kolejne osoby pozytywnie zakończyły swoje próby: 1987 roku Ademir da Costa z Brazylii i w 1989 roku dwukrotny wicemistrz świata Kenji Sanpei z Japonii. Na kolejne udane próby trzeba było czekać kolejnych kilka lat, na listę zwycięzców w hyakushin-kumite wpisali się; w 1994 roku Akira Masuda z Japonii i w 1995 roku Brazylijczyk Fransisco Filho i Japończyk Kenji Yamaki. W 1999 roku test 100 kumite zaliczył Japończyk Hajime Kazumi, w następnych latach test zdało jeszcze trzech karateków: Klaus Rex, Naomi Woods oraz Kohsuke Nakamura
W roku 2003 mieszkający w Kanadzie Polak Zbigniew Koszela ukończył nieoficjalną próbę 100 kumite. Jednak szef organizacji IKO1 Shokei Matsui nie zaliczył mu tego testu.
Tajemnica „przejścia” testu 100 kumite polega na nie skupianiu się na chęci wygrania z przeciwnikiem, lecz na samej walce, walce głównie z własnymi słabościami: zapanowaniu nad bólem i zmęczeniem.
Test 100 kumite do tej pory pozytywnie przeszli następujący karatecy:
* 1965 – Masutatsu Oyama
* 1965 – Steve Arneil
* 1965 – Tadashi Nakamura
* 1966 – Shigeru Oyama
* 1967 – Loek Hollander
* 1967 – John Jarvis
* 1967 – Howard Collins
* 1972 – Miyuki Miura
* 1986 – Shokei Matsui
* 1987 – Ademir da Costa (w Brazylii)
* 1990 – Keiji Sanpei
* 1991 – Akira Masuda
* 1995 – Kenji Yamaki
* 1995 – Francisco Filho
* 1999 – Hajime Kazumi
* 2002 – Klaus Rex
* 2004 – Naomi Woods (kobieta)
* 2006 – Kohsuke Nakamura
* 2009 – Arthur Hovhannisyan
* 2014 – Tariel Nikoleisvilli
Kto będzie następny ? I kiedy ?