Aikido to sztuka walki wręcz, ale zawiera elementy walki z kijami (jō, bokken, tantō). Podobnie jak karate, aikido wywodzi się z Japonii. Słowo tłumaczymy jako „droga miłości i harmonii”. Aikido to sztuka walki bez walki. Jednym słowem to styl życia mający na celu rozwój duchowy i wzmocnienie wewnętrznej siły człowieka. Głównym celem treningu jest opanowanie technik odparcia ataku. Techniki te są jednak skonstruowane w taki sposób, by nie zrobić krzywdy przeciwnikowi. Opierają się głównie na dźwigniach i rzutach na matę.Na zajęcia można zapisać już trzyletnie dziecko. Najmłodsi podczas zajęć głównie wykonują ćwiczenia z elementami aikido – uniki, fikołki, obroty na jednej nodze. Dużą uwagę zwraca się na pracę w grupie. Aikido dla dzieci ma dobroczynny wpływ na poprawę kondycji, wady kręgosłupa, płaskostopie. Treningi kończą się ćwiczeniami relaksacyjnymi wydłużającymi oddech. Aby zauważyć zadowalające efekty zaleca się ćwiczyć minimum dwa razy w tygodniu.
Kolejną ciekawą propozycją dla najmłodszych jest judo, które w tłumaczeniu oznacza „drogę do zwinności” lub „łagodną droga”. Warto zwrócić uwagę na to, że opisywana sztuka walki, która zresztą z czasem stała się również dyscypliną olimpijską, wywodzi się ze starożytnej japońskiej sztuki jiu-jitsu. Została zainicjowana przez Jigoro Kano. Judo kształtuje ogólny rozwój ruchowy. Uczy równowagi i zachowań, które mogą pomóc podczas kontaktu z agresywnym, stawiającym opór przeciwnikiem. Nawet w sytuacjach zaskoczenia. Podstawowymi elementami judo są pady, rzuty, duszenie i dźwiganie. Brzmi brutalnie, ale, mimo pozorów, to naprawdę łagodny sport. Wyeliminowano z niej elementy najbardziej niebezpieczne, które niosą prawdopodobieństwo wystąpienia kontuzji. Warto wspomnieć, że sztuka walki polecana jest przez lekarzy i fizjoterapeutów jako idealna propozycja dla maluchów borykających się z problemami motorycznymi i wadami postawy.Judo dla dzieci to sztuka walki przeznaczona zarówno dla dziewczynek, jak i chłopców. Dziecko na początku swojej przygody z judo uczy się ceremonialności tak charakterystycznej dla japońskich sztuk walki, w tym ukłonów (rei) oraz prawidłowego wykonywania ćwiczeń gimnastycznych np. stanie na rękach. Na pierwszych zajęciach zwykle dzieci uczą się również pozycji wyjściowych do walki w parterze (ne-waza) i stójce (tachi-waza). W dalszej perspektywie pojawiają się trzymania i rzuty z niskich pozycji. Około 10 roku życia na judo dla dzieci wprowadza się takie elementy jak duszenie czy dźwignie. Istotną cechą tej sztuki walki jest duch rywalizacji, który rodzi się w dziecku podczas różnego typu zawodów. Zdobywanie medali nastawia malca na sukces, z kolei porażki uczą radzić sobie z przeciwnościami losu.
Dobrze dobrany do predyspozycji dziecka trening, z pewnością pozwoli mu rozwinąć skrzydła. Trening pozwala na rozwój psycho-ruchowy. Uczestnictwo w zajęciach judo, karate, aikido pokazuje dzieciom wiele wartościowych wzorców, uczy samokontroli i wytrwałości w dążeniu do celu, rodzi ambicję i pewność siebie. Każdy trening przekłada się na funkcjonowanie w życiu codziennym, czyli pokonywanie trudności, radość z sukcesów i wnioski z porażek. Sztuki walki mają również dobroczynny wpływ na rozwój fizyczny młodego organizmu – uczą postawy, pokazują możliwości ciała. Dzięki nim dziecko staje się silne i sprawne, a organizm uodparnia się na choroby.
