Jeśli już będziecie musieli trafić do lekarza sportowego, to powinien wam przeprowadzić lub zlecić następującą serię badań:
ogólne badanie lekarskie wraz z oceną stanu uzębienia i oceną ostrości ;
badanie ortopedyczne;
badanie EKG;
pomiary antropometryczne (wzrost, waga, obwody);
badanie morfologii krwi;
oznaczenie stężenia glukozy w surowicy krwi;
badanie ogólne moczu;
badanie spirometryczne (dotyczy tylko płetwonurkowania);
konsultacja neurologiczna (dotyczy sportów walki) wraz z możliwym badaniem EEG.
Ostatnie zmiany w Rozporządzeniu Ministerstwa Sportu nakazały konieczność dodatkowych wizyt o okulisty i laryngologa oraz badań serologicznych (na obecność HIV oraz WZW).
Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej wydało również jakieś wewnętrzne wytyczne dla swoich lekarzy (a to jest zdecydowana większość lekarzy wystawiających orzeczenia w Polsce), zgodnie z którymi lekarze odmawiają wydania orzeczenia o zdolności do zawodów w sportach walki, wpisując adnotację o zdolności wyłącznie do treningu bezkontaktowego.
