Judo zaliczane jest do względnie bezpiecznych dyscyplin sportu, ale o zwiększonym ryzyku urazowości. Tak odmienne opinie wynikają z różnej metodyki badania zawodników. Opracowując podstawy judo, wyeliminowano niebezpieczne rzuty i chwyty oraz uderzenia, które występowały w jujutsu, co miało podnieść bezpieczeństwo ćwiczących. W judo program szkolenia obejmuje także umiejętności przywracania przytomności i udzielania doraźnej pomocy przedlekarskiej. Po badaniach wynikało jasno ,że lokalizacja i rodzaje obrażeń uzależnione są od stopnia zaawansowania ćwiczących. Wśród początkujących najczęściej dochodzi do złamań kości (61%) i skręcenia sta-wów (18%). U zaawansowanych (od pierwszej do międzynarodowej mistrzowskiej klasy spor-towej) dominują skręcenia (44%) i zwichnięcia (24%) stawów . Stłuczenia oraz rozerwania mięśni i ścięgien przytrafiają się znacznie rzadziej. Do wypadków dochodzi najczęściej przy upadku i podczas rzutów. Z ogólnej analizy wypadkowości w judo wynika, że liczba urazów ciężkich (złamania) stanowi ponad połowę wszystkich obrażeń. Specyfiką jest także lokalizacja obrażeń: wśród zawodników o niższym poziomie sportowym są to głównie kończyny górne (40%), natomiast u wysoko kwalifikowanych judoków kończyny dolne.
